Υπάρχουν εξάλλου ακόμη πολλοί συμπολίτες μας, που αποδίδουν τα τροχαία δυστυχήματα στην… «κακιά την ώρα»,αγνοώντας ότι σε ποσοστό μεγαλύτερο του 80% επί του συνόλου των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων η ευθύνη βαρύνει αποκλειστικά τους οδηγούς και σε ποσοστό περίπου 15% ο λόγος της πρόκλησης του δυστυχήματος οφείλεται στην κακή κατάσταση του οδικού δικτύου,που επεκτείνεται σε 40.000 χιλιόμετρα και όχι σε μερικές εκατοντάδες χιλιομέτρων των αυτοκινητοδρόμων,που είναι και το μοναδικό κομμάτι του οδικού δικτύου (λόγω «βιτρίνας») όπου γίνονται ουσιαστικές βελτιώσεις. Εντωμεταξύ, ακόμη και οι βασικές εθνικές οδοί είναι προδιαγραφών της δεκαετίας του ΄50,αφού δεν υπάρχουν καν διαχωριστικές μπαριέρες και επαρκής αριθμός λωρίδων,όπως π.χ. στο μεγαλύτερο τμήμα της ε.ο. Αθήνας-Θεσσαλονίκης.
Για τους δύο ως άνω παράγοντες,στους οποίους οφείλεται σχεδόν το σύνολο των τροχαίων ατυχημάτων και δυστυχημάτων στη χώρα, αποκλειστικά υπεύθυνο είναι το κράτος και οι εκάστοτε κυβερνήσεις, οι ιθύνοντες των οποίων αδιαφορούν προκλητικά για την οδική ασφάλεια,παρά το γεγονός ότι κάθε χρόνο σκοτώνονται τουλάχιστον 2.000 συμπολίτες μας και πολλές χιλιάδες τραυματίζονται βαρύτατα ή μένουν ανάπηροι. Τολμούν μάλιστα οι ιθύνοντες να επαίρονται ανερυθρίαστα,ισχυριζόμενοι ότι τα μεγαλεπήβολα «προγράμματα» πρόληψης των τροχαίων ατυχημάτων αποδίδουν, μέχρις ότου συμβούν τέτοιες τραγωδίες, οπότε τηρούν σιγή γι΄αυτά τα «προγράμματα» (σίγουρα όχι αιδήμονα…), για λίγο βέβαια, μέχρις ότου ξεχασθεί η υπόθεση,για να μπορέσουν και πάλι να επιδοθούν στις πομφόλυγές τους…
Από τις στήλες του auto motor und sport,στις οποίες αποδεικνύεται το ενδιαφέρον των συντακτών του για το μέγιστο και εθνικής σημασίας θέμα της οδικής ασφάλειας,έχει επανειλημμένα τονισθεί ότι ο τρόπος εκπαίδευσης των υποψηφίων οδηγών είναι σαθρός και πρέπει να αλλάξει ριζικά,στα πρότυπα των προηγμένων ευρωπαϊκών χωρών. Επίσης πρέπει να θεσμοθετηθεί υποχρεωτικό μάθημα κυκλοφοριακής αγωγής σε όλα τα σχολεία,διότι εξ απαλών ονύχων εξασφαλίζεται η σωστή οδηγική συμπεριφορά των μελλοντικών οδηγών,που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πρόληψης.
Όσον αφορά στην αστυνόμευση, είναι σχεδόν ανύπαρκτη τόσο μέσα στις πόλεις όσο και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο και στις εθνικές οδούς,και περιορίζεται στην εισπρακτικού χαρακτήρα καταστολή,όπως αποδεικνύουν οι παγίδες με ραντάρ της τροχαίας σε σημεία των εθνικών οδών (όπως π.χ. στην ε.ο. Αθηνών-Λαμίας στο ύψος του «Σείριου»), όπου είναι απόλυτα ασφαλές να κινηθούν οι οδηγοί με 140 χιλ./ώρα,αν οι συνθήκες το επιτρέπουν.Η νταλίκα-λαιμητόμος όμως,διήνυσε εκατοντάδες χιλιόμετρα σε βασικούς οδικούς άξονες από την Αλεξανδρούπολη ως τα Τέμπη, με εξαιρετικά δύσκολο στη μεταφορά φορτίο που είχε πλημμελή πρόσδεση,με τις γνωστές τραγικές συνέπειες, και οδηγό που είχε κάνει χρήση χασίς,όπως ανακοίνωσαν οι αρμόδιες αρχές,χωρίς να υποστεί κανέναν έλεγχο! Με άλλα λόγια, διϋλίζουμε τον κώνωπα και καταπίνουμε την κάμηλο… Πρέπει κιόλας να επισημάνουμε ότι η δύναμη της Τροχαίας δεν επαρκεί για την σωστή αστυνόμευση του οδικού δικτύου,υπεισέρχεται δηλαδή άλλος ένας παράγοντας (που ανάγεται,ως συνήθως,σε περιορισμό του κόστους) για το θανατηφόρο κοκτέηλ αδιαφορίας, ωχαδερφισμού και ανευθυνότητας της κρατικής μηχανής.
Νίκος – Τρυπιάς Αλεξάνδρου
Δικηγόρος