48. IN MEMORIAM – Γ΄ΜΕΡΟΣ

48. IN MEMORIAM – Γ΄ ΜΕΡΟΣΥπάρχει όμως και το πολιτικό κόστος που επηρρεάζει αρνητικά την οδική ασφάλεια,από την ανάποδη κατεύθυνση δηλαδή: ενώ η χώρα μας έχει τα πανευρωπαϊκά πρωτεία σε αριθμό νεκρών και τραυματιών από τροχαία ατυχήματα σε σχέση με τον στόλο των αυτοκινήτων και οι οδηγοί των φορτηγών ακολουθούν στην πλειοψηφία τους τον νόμο της ζούγκλας («ας επικρατήσει ο ισχυρότερος»),οι ιθύνοντες δεν λαμβάνουν την απόφαση να απαγορεύσουν μόνιμα την κυκλοφορία των βαρέων φορτηγών σε όλη τη χώρα από το απόγευμα της Παρασκευής μέχρι το βράδυ της Κυριακής,όπως ισχύει στις μισές ευρωπαϊκές χώρες,για να μην πλήξουν τον κλάδο! Όσο για την συμπεριφορά της πλειοψηφίας των οδηγών των φορτηγών,αρκεί να αναφέρουμε έναν μόνο αριθμό: 319.666 παραβάσεις οδηγών φορτηγών βεβαιώθηκαν από την Τροχαία μόνο για το 2002! Δηλαδή ο πραγματικός αριθμός των παραβάσεων των οδηγών των φορτηγών είναι πολλαπλάσιος…
Το μέγιστο θέμα λοιπόν της οδικής ασφάλειας και της πρόληψης των ατυχημάτων επαφίεται στον κοινό νου που υποτίθεται ότι διαθέτει ο κάθε οδηγός, με δεδομένα ότι η πολιτεία αδιαφορεί προκλητικά από τότε που κυκλοφόρησαν αυτοκίνητα στην Ελλάδα,ενώ η οδήγηση συνεπάγεται την ανάληψη ιδιαιτέρων ευθυνών απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Δυστυχώς όμως πάμπολλοι οδηγοί δεν διαθέτουν τον κοινό νου,αφού βρίσκουν στο τιμόνι ευκαιρία για εκτόνωση των κάθε λογής απωθημένων τους,με αποτέλεσμα ο Μολώχ της ασφάλτου να είναι ασύγκριτα πιο καλοταϊσμένος στη χώρα μας,σε σχέση με όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.
48. IN MEMORIAM – Γ΄ ΜΕΡΟΣΖωές χάνονται καθημερινά,οικογένειες ξεκληρίζονται, δεκάδες ανάπηροι από τροχαία ατυχήματα προστίθενται κάθε μήνα στα αμέτρητα θύματα του ακήρυχτου πολέμου της ασφάλτου,περιουσίες εξανεμίζονται σε αποζημιώσεις (διότι τα ελάχιστα υποχρεωτικά όρια της ασφαλιστικής κάλυψης σε αρκετές περιπτώσεις δεν επαρκούν,όπως και στην περίπτωση της νταλίκας-λαιμητόμου),αλλά όλα αυτά δεν αρκούν για να συνετίσουν όσους αθεράπευτα συμπλεγματικούς οδηγούς θεωρούν τους δρόμους προέκταση του σαλονιού τους και οδηγούν (όχι σαν αλλά) ως πραγματικοί βάρβαροι.
Να κάνουμε και μία πρόταση (ή στου κουφού την πόρτα,όσο θέλεις βρόντα…)
Η πολιτεία,που εδώ και δεκαετίες δεν καταβάλλει καμμία προσπάθεια για την βελτίωση του απαράδεκτα χαμηλού επιπέδου οδηγικής παιδείας και οδικής ασφάλειας στη χώρα μας,πέρα από την δημοσίευση ετησίων στατιστικών για την υποτιθέμενη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, θα μπορούσε κάλλιστα να επεκτείνει την εφαρμογή του εθελοντισμού στον τομέα της πάσχουσας οδικής ασφάλειας, εκπαιδεύοντας και χρησιμοποιώντας επιλεγμένους με αυστηρά κριτήρια πολίτες, ως εποχούμενους ή πεζούς εθελοντές τροχονόμους, κατά το πρότυπο των σχολικών τροχονόμων. Αυτό το οικονομικό μέτρο θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήριο για αρκετές ζωές συμπολιτών μας ,με την κατάλληλη προετοιμασία και εφαρμογή,δεδομένης της πλημμελούς αστυνόμευσης.

Νίκος – Τρυπιάς Αλεξάνδρου
Δικηγόρος

ΕΠΙΣΗΣ ΔΙΑΒΑΣΤΕ