Όλοι οι οδηγοί ξέρουν ότι το ανώτατο όριο ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές είναι 50 χιλ./ώρα,εκτός αν υπάρχει σήμανση που ορίζει μικρότερο ή μεγαλύτερο όριο,όπως π.χ. στις Λεωφόρους Συγγρού,Μεσογείων κλπ. Ελάχιστοι όμως σέβονται την βασικότατη αυτή διάταξη του ΚΟΚ όταν οι δρόμοι είναι ανοικτοί.Αυτή η τακτική είναι πολύ επικίνδυνη στις κατοικημένες περιοχές,διότι έχει αποδειχθεί με εμπεριστατωμένες έρευνες που έγιναν σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες,όπως στην Αγγλία και στη Γαλλία (λίαν αμφίβολο αν έχουν γίνει και στη χώρα μας…),ότι μιά αύξηση της ταχύτητας μόλις κατά 10 χιλιόμετρα, από τα 50 στα 60 χιλ./ώρα,αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες για τραυματισμούς πεζών.Κι επειδή η αστυνόμευση είναι σχεδόν ανύπαρκτη μέσα στις πόλεις,επαφίεται στον κοινό νου που υποτίθεται ότι διαθέτει ο κάθε οδηγός,αφού η οδήγηση συνεπάγεται την ανάληψη ιδιαιτέρων ευθυνών απέναντι στο κοινωνικό σύνολο,η πρόληψη των ατυχημάτων. Δυστυχώς όμως πάμπολλοι οδηγοί δεν διαθέτουν τον κοινό νου,αφού βρίσκουν στο τιμόνι ευκαιρία για εκτόνωση των κάθε λογής απωθημένων τους,με αποτέλεσμα ο Μολώχ της ασφάλτου να είναι ασύγκριτα πιο καλοταϊσμένος στη χώρα μας,σε σχέση με όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.
Ζωές χάνονται καθημερινά,οικογένειες ξεκληρίζονται, δεκάδες ανάπηροι από τροχαία ατυχήματα προστίθενται κάθε μήνα στα αμέτρητα θύματα του ακήρυχτου πολέμου της ασφάλτου,περιουσίες εξανεμίζονται σε αποζημιώσεις (διότι τα ελάχιστα υποχρεωτικά όρια της ασφαλιστικής κάλυψης σε αρκετές περιπτώσεις δεν επαρκούν),αλλά όλα αυτά δεν αρκούν για να συνετίσουν όσους αθεράπευτα συμπλεγματικούς οδηγούς θεωρούν τους δρόμους προέκταση του σαλονιού τους και οδηγούν (όχι σαν αλλά) ως πραγματικοί βάρβαροι.
Τις προάλλες είχα την «ευκαιρία» να συναντηθώ με έναν από αυτούς τους βάρβαρους Ελληναράδες,που οδηγούσε το αυτοκίνητό του αντίθετα σε στενό μονόδρομο και είχε μάλιστα την απαίτηση να κάνω όπισθεν για να συνεχίσει την παράνομη πορεία του! Φυσικά δεν δέχθηκα ,παρά τους «τσαμπουκάδες»,κατά το κοινώς λεγόμενο, του έτερου Ελληναρά, συνοδηγού του συμπλεγματικού παραβάτη,που με έψεγε λέγοντάς μου «τι σε νοιάζει εσένα,τροχονόμος είσαι;» και ακινητοποίησα επί τόπου το αυτοκίνητό μου,αναμένοντας την άφιξη της Αστυνομίας που ειδοποίησα με το κινητό. Μόνο τότε οι Ελληναράδες έκαναν όπισθεν…
Ο ως άνω κακιστος και υπερφίαλος οδηγός αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολυπληθούς κατηγορίας των οδηγών που προκαλούν σοβαρά ατυχήματα ,είτε διότι τρέχουν εκεί που δεν πρέπει,είτε διότι περνάνε με κόκκινο,είτε διότι κινούνται αντίθετα σε μονόδρομο,είτε διότι παραβιάζουν την προτεραιότητα.
(η επόμενη παράγραφος ΕΝΤΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟΥ): ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΕΥΗΚΟΑ ΩΤΑ (ή στου κουφού την πόρτα,όσο θέλεις βρόντα…)
Η πολιτεία,που εδώ και δεκαετίες δεν καταβάλλει καμμία προσπάθεια για την βελτίωση του απαράδεκτα χαμηλού επιπέδου οδηγικής παιδείας και οδικής ασφάλειας στη χώρα μας,πέρα από την δημοσίευση ετησίων στατιστικών για την υποτιθέμενη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων, θα μπορούσε κάλλιστα να επεκτείνει την εφαρμογή του εθελοντισμού στον τομέα της πάσχουσας οδικής ασφάλειας,εκπαιδεύοντας και χρησιμοποιώντας πολίτες ως εποχούμενους εθελοντές τροχονόμους,κατά το πρότυπο των σχολικών τροχονόμων. Αυτό το μέτρο θα μπορούσε να αποδειχθεί σωτήριο με την κατάλληλη προετοιμασία και εφαρμογή,δεδομένης της σχεδόν ανύπαρκτης αστυνόμευσης στις πόλεις.
Νίκος – Τρυπιάς Αλεξάνδρου
Δικηγόρος